Eklektyzm (we wnętrzach)- łączenie w jedną całość niejednorodnych elementów mających swe źródło w różnych stylach lub doktrynach. We wnętrzach stylu eklektycznego spotykamy wiele ryzykownych połączeń. W jednym miejscu można zastosować różne style, faktury, materiały wykończeniowe i rodzaje drewna. Mimo to, całość wnętrza pozostanie spójna i harmonijna. Co więcej całość aranżacji stworzy ciepłą i rodzinną atmosferę. Aranżacja kuchni w stylu eklektycznym to miks starego z nowym, jasnego z ciemnym, miękkiego z twardym. Klasyczne frezowania frontów mogą zostać w komponowane w nowoczesną, białą zabudowę kuchni. Do tego przeszklenia górnych szafek oraz subtelne uchwyty. W architekturze, najlepszym przykładem eklektycznej budowli jest znana wszystkim Wieża Eiffla. Jej kształt to hołd złożony nowoczesnej konstrukcji, ale ciężko nie zauważyć tu odniesień do stylu wiktoriańskiego, a nawet gotyckiego. W aranżacji wnętrz styl eklektyczny oznacza, że jedyne, co się liczy to gust i wyobraźnia projektującego.
Styl eklektyczny jest idealną propozycją dla tych, którzy nie lubią mieścić się w sztywno wyznaczonych ramach. W takiej aranżacji łatwo połączyć wszystkie ulubione meble, kolory i motywy. Jest to też doskonała propozycja na zmianę stylu wcześniej zaaranżowanego pomieszczenia.
Takie moje przemyślenia:
Po pierwsze BEZ PRZESADY/UMIAR
Po drugie OCIEPLAJ DODATKAMI
Po trzecie NIE BÓJ SIĘ 😉
Ponadczasowość
Styl eklektyczny, przez swoją różnorodność zawsze jest modny. Jego rozpoznanie nie powinno sprawiać trudności. Zwykle, jeśli ciężko zdefiniować styl aranżacji, mówi się o niej „eklektyczna”. Nie oznacza to, że takie wnętrze jest pozbawione zamysłu lub myśli przewodniej. Po prostu jest nią inwencja autora.
Odwaga
Styl eklektyczny lubi odważne połączenia. Najczęstszym przykładem eklektycznej aranżacji jest łączenie nowego ze starym. Może to być zaproszenie do nowoczesnego wnętrza barokowych krzeseł, czy ozdobnych, pałacowych lamp. Na pierwszy rzut oka wydaje się to nietrafionym pomysłem. Nic bardziej mylnego. Takie połączenie sprawi, że surowe przestrzenie zyskają przytulność i tak zwaną „duszę”.